Pracownicze Plany Kapitałowe (PPK)

Na 2019 r. przewidziano stworzenie pracowniczych planów kapitałowych (PPK). Wszystkie kwestie z tym związane reguluje ustawa z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych. Jej celem jest wprowadzenie rozwiązań prawnych tworzących powszechny system dobrowolnego oszczędzania, w ramach PPK, na zabezpieczenie potrzeb osoby po ukończeniu 60. roku życia. Daje ona nowe możliwości w zakresie zabezpieczenia dodatkowych środków finansowych obok świadczeń emerytalnych z powszechnego systemu zabezpieczenia emerytalnego.

Zakładanym skutkiem funkcjonowania przywołanej ustawy ma być – poza zwiększeniem zabezpieczenia finansowego Polaków na starość – także rozwój lokalnego rynku kapitałowego, który powinien się przyczynić do wzmocnienia rozwoju gospodarczego kraju.

Ustawa reguluje m.in. zasady gromadzenia środków finansowych w PPK, zawierania umów o zarządzenie i prowadzenie PPK, finasowania i dokonywania wpłat do PPK, wypłat transferowych, wypłat i zwrotu środków gromadzonych w PPK, lokowania środków finansowych PPK, nadzoru nad PPK, podziału środków w przypadku rozwodu, unieważnienia małżeństwa, śmierci uczestnika PPK, koszty zarządzania PPK.

Główne założenia / zasady PPK

Najistotniejsze elementy systemu wprowadzanego ustawą z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (zwanej dalej: ustawą):

1. PPK jest tworzony w celu systematycznego gromadzenia oszczędności przez uczestnika PPK z przeznaczeniem na wypłatę po osiągnięciu przez niego 60. roku życia oraz na inne cele określone w ustawie. Dla podkreślenia charakteru gromadzonych środków w PPK, ustawa wskazuje jednoznacznie, że stanowią one prywatną własność uczestnika PPK (art. 3). Ze względu na prywatnoprawny charakter środków zgromadzonych w PPK, a także mając na uwadze cele PPK, ustawa przewiduje szczegółowe zasady podziału środków uczestnika PPK w przypadku:

rozwodu lub unieważnienia małżeństwa (rozdział 12 ustawy),
jego śmierci (rozdział 13 ustawy).

2. Uczestniczenie przez pracownika w PPK jest dobrowolne. Pracownicy będą automatycznie zapisani do programu, z możliwością wystąpienia z niego w każdej chwili.

3. Dla podmiotów zatrudniających co najmniej jedną osobę PPK będzie obligatoryjny tzn. każdy pracodawca będzie musiał wybrać obsługującą go instytucję finansową (zawrzeć umowę o zarządzanie PPK – art. 7 ustawy). Ustawa reguluje również sposób w jaki podmiot zatrudniający będzie dokonywał wyboru instytucji finansowej, z którą zostanie zawarta umowa o zarządzanie PPK. Ustawa przewiduje, określone wyłączenia z ww. obowiązku (art. 13 ustawy).

4. Podmiot zatrudniający będzie zawierał w imieniu i na rzecz osób zatrudnionych (osób, za które odprowadzane są składki na ubezpieczenie społeczne) w
podmiocie zatrudniającym umowę o prowadzenie PPK. Umowa o prowadzenie PPK będzie zawierana z instytucjami finansowymi, z którymi podmiot zatrudniający zawarł umowę o zarządzanie PPK (art. 14 ustawy).

5. Wpłaty dokonywane do PPK będą finansowane z własnych środków przez podmiot zatrudniający i uczestnika.

Zgodnie z nowymi przepisami, wpłata podstawowa do PPK finansowana przez podmiot zatrudniający będzie wynosiła 1,5% wynagrodzenia, stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe uczestnika, o której mowa w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Podmiot zatrudniający będzie mógł zadeklarować w umowie o zarządzanie PPK, dokonywanie wpłaty dodatkowej do PPK w wysokości do 2,5% wynagrodzenia (art. 26 ust. 2 ustawy). Wpłata ta będzie mogła być różnicowana dla poszczególnych grup osób zatrudnionych w danym podmiocie zatrudniającym wyróżnionych ze względu na długość okresu zatrudnienia w tym podmiocie albo na podstawie postanowień obowiązującego w tym podmiocie regulaminu wynagrodzeń lub układu zbiorowego pracy (art. 26 ust. 3 ustawy). Zgodnie z art. 27 ustawy, wpłata podstawowa do PPK finansowana przez uczestnika będzie wynosiła 2% wynagrodzenia.

Uczestnik PPK, którego miesięczne wynagrodzenie uzyskiwane z różnych źródeł jest równe lub niższe niż 120% wynagrodzenia minimalnego będzie mógł zadeklarować obniżenie wpłaty podstawowej maksymalnie do 0,5%. Wpłaty finansowane przez uczestnika PPK będą potrącane z wynagrodzenia po jego opodatkowaniu. Ustawa przewiduje, że uczestnik będzie mógł zadeklarować wpłatę dodatkową w wysokości do 2% wynagrodzenia. Łącznie wysokość wpłat dokonywanych przez uczestnika będzie mogła zatem wynieść maksymalnie 4% wynagrodzenia.

6. Dla zwiększenia motywacji do oszczędzania w PPK ustawa przewiduje w art. 31 jednorazową wpłatę powitalną w wysokości 250 zł dla każdego uczestnika PPK. Kolejną z zachęt do systematycznego oszczędzania w PPK, jaką przewiduje ustawa, jest dopłata roczna w wysokości 240 zł do rachunku uczestnika w PPK (art.34 ustawy).

7. Ustawa umożliwia uczestnikom PPK wykorzystanie środków zgromadzonych w PPK przed osiągnięciem przez uczestnika PPK 60. roku życia:

na sfinansowanie wkładu własnego wymaganego przy budowie lub przebudowie budynku mieszkalnego, zapłatę części ceny zakupu prawa własności budynku mieszkalnego, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, nabycia prawa własności nieruchomości gruntowej lub jej części, nabycia udziału we współwłasności budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w nieruchomości gruntowej,
w wysokości 25% środków zgromadzonych na rachunku PPK uczestnika PPK w przypadku poważnego zachorowania tego uczestnika PPK, jego małżonka lub dziecka uczestnika PPK – bez konieczności zwracania wykorzystanych na ten cel środków.

8. Ustawa reguluje sposób wypłaty środków zgromadzonych na rachunku PPK uczestnika PPK po osiągnięciu przez niego 60 roku życia. Co do zasady 25% środków zgromadzonych na rachunku PPK uczestnika PPK będzie wypłacane jednorazowo, 75% środków zgromadzonych na rachunku PPK uczestnika PPK będzie wypłacane co najmniej w 120 ratach miesięcznych. Ustawa umożliwia modyfikację, przez uczestnika PPK po osiągnięciu przez niego 60. roku życia, sposobu wypłaty środków zgromadzonych przez niego w PPK.

9. W rozdziale 16 ustawa zawiera przepisy karne. Stanowią one m.in., że kto, jako podmiot zatrudniający albo osoba obowiązana do działania w imieniu podmiotu zatrudniającego, nie dopełnia obowiązku zawarcia umowy o zarządzanie PPK w przewidzianym przepisami terminie, podlega karze grzywny w wysokości do 1,5% funduszu wynagrodzeń u danego podmiotu zatrudniającego w roku obrotowym poprzedzającym popełnienie czynu zabronionego.

Ponadto ten kto, jako podmiot zatrudniający albo osoba obowiązana do działania w imieniu podmiotu zatrudniającego:

nie dopełnia obowiązku zawarcia w imieniu i na rzecz osoby zatrudnionej umowy o prowadzenie PPK w przewidzianym terminie,
nie dopełnia obowiązku dokonywania wpłat do PPK w przewidzianym przepisami terminie,
nie zgłasza wymaganych ustawą danych lub zgłasza nieprawdziwe dane albo udziela w tych sprawach nieprawdziwych wyjaśnień lub odmawia ich udzielenia,
nie prowadzi dokumentacji związanej z obliczaniem wpłat do PPK

– podlega karze grzywny w wysokości od 1000 zł do 1 000 000 zł.

Termin wejścia w życie przepisów o PPK

Ustawa wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2019 (z zastrzeżeniem części przepisów, które wejdą w życie w terminach późniejszych). Jednakże obowiązek zawierania umów o zarządzanie PPK będzie wprowadzany stopniowo (art. 134 ustawy). W odniesieniu do podmiotów zatrudniających, które zatrudniają co najmniej :

250 osób zatrudnionych według stanu na dzień 31 grudnia 2018 r. – 1 lipca 2019 r.,
50 osób zatrudnionych według stanu na dzień 30 czerwca 2019 r. – od 1 stycznia 2020 r.,
20 osób zatrudnionych według stanu na dzień 31 grudnia 2019 r. – od 1 lipca 2020 r.,
dla pozostałych podmiotów zatrudniających – od 1 stycznia 2021 r.

W przypadku podmiotów zatrudniających będących jednostkami sektora finansów publicznych w rozumieniu art. 9 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, ustawa przewiduje rozwiązania szczególne. W odniesieniu do takich podmiotów obowiązek zawarcia umów o zarządzanie PPK powstanie w dniu 1 stycznia 2021 r. (art. 137 ustawy).

Źródło: http://www.prezydent.pl